เตยทะเล แค่ชื่อ..ก็ทำให้คิดถึงชายหาดริมทะเล ตามหมู่เกาะน้อยใหญ่ ที่มักจะพบเห็นไม้ยืนต้นชนิดนี้ขึ้นเป็นกลุ่มเคียงคู่ชายหาดเสมอ เป็นพืชที่อยู่ในวงศ์เดียวกันกับเตย มีถิ่นกำเนิดไม่ชัดเจนนัก บ้างก็ว่าอยู่ตามหมู่เกาะของประเทศฟิลิปปินส์ เกาะทางฝั่งตะวันออกของออสเตรเลีย และหมู่เกาะในแถบมหาสมุทรแปซิฟิกไปจนถึงรัฐฮาวายของประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นต้นพืชที่ขึ้นเองตามธรรมชาติบริเวณชายหาดทะเลและป่าชายเลนที่มีปริมาณน้ำฝน 1,500-4,000 มิลลิเมตรต่อปี
เตยทะเลเป็นต้นไม้ขนาดเล็กที่สามารถปรับตัวเข้าสภาพแวดล้อมได้ดี ทนต่อความเค็ม ความแห้งแล้ง ทนต่อน้ำขัง และทนต่อลมแรงได้เพราะมีรากค้ำจุนที่แข็งแรง ไม่มีแมลงมาก่อกวนมากนัก จึงมักจะถูกนำไปปลูกเพื่อเป็นแนวกันลมและให้เกิดร่มเงาช่วยบังแสงเป็นการควบคุมวัชพืชไปในตัว ส่วนของใบสามารถนำมาใช้เป็นจักสานและส่วนต่างๆ ของต้นเตยทะเลยังถูกนำมาใช้เป็นสมุนไพรด้วย ปัจจุบันกลายเป็นไม้ตกแต่งสวนที่นิยมนำไปปลูกกันมาก เพราะมีฟอร์มที่สวย ความสูงไม่มากจนเกินไปและทนทานต่อสภาพแวดล้อมที่แปรปรวนได้ดี ข้อพึงระวังคือ ไม่ควรนำไปปลูกบริเวณที่มีเด็กหรือสัตว์เลี้ยงเข้ามาใกล้ เนื่องจากลำต้นมีหนามแหลม อาจเกิดอันตรายได้
ต้นเตยทะเลโดยทั่วไปจะมีความสูงประมาณ 5 เมตร มีรากอากาศแตกออกมาตามบริเวณโคนต้นจึงช่วยพยุงให้มีความมั่นคง ต้านลมได้ดี แตกใบเดี่ยวยาวเรียวคล้ายดาบ ขอบใบมีหนามตลอดแนว ใบมีขนาดประมาณ 10*100 เซนติเมตร แตกดอกที่ปลายกิ่งและง่ามใบ เป็นดอกแยกเพศ แยกต้น ออกดอกได้ทุกฤดูโดยจะบานในตอนเย็น มีกลิ่นหอมรุนแรงเมื่อบาน ดอกเพศเมียจะมีขนาดใหญ่กว่าดอกเพศผู้ ออกผลมีรูปร่างคล้ายผลสับปะรดแต่กลมกว่า ผลจะมีสีเขียวเมื่อเป็นผลอ่อนก่อนที่จะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลืองและส้มแก่เมื่อสุกเต็มที่
การปลูกเตยทะเลสามารถปลูกจากเมล็ดหรือแยกหน่อ แม้ว่าการเพาะเมล็ดจะเป็นวิธีที่ง่ายและได้จำนวนต้นกล้ามากแต่ไม่ค่อยนิยมใช้วิธีนี้เพราะต้นพืชจะมีการเจริญเติบโตที่ช้า ทำให้ใช้เวลานานกว่าจะพร้อมใช้งาน ควรปลูกในดินร่วนซุย มีทำเลที่รับแสงแดดได้บ้าง การแยกผลเพื่อนำมาปลูกนั้น จะนำผลที่สุกเต็มที่แล้วมาแยกผลย่อยออกมา แล้วนำไปลงปลูกในแปลงเพาะที่เตรียมดินร่วนที่ผสมปุ๋ยไว้แล้ว โดยให้ผลย่อยถูกดินกลบราวครึ่งของหัวย่อยเพื่อให้เกิดการงอกที่ง่ายขึ้นและให้รดน้ำทุกวัน เมื่อรากงอกและลำต้นตั้งตรงจึงย้าลงปลูกได้
